Bernhard Guttenberger

Da letzte bayerische Nikolaus


Leit hörts de dramatisch Gschicht, o Graus
vom letztn bayerischn Nikolaus,
mitsamt seim huifsbereitn Knecht,
de  i  Eich jetzt berichtn möcht.
 
In Bayern is da Nikolaus,
mitm Rupprecht zogn vo Haus zu Haus.
6.Dezember, Weihnachtszeit,
hobns reina Tisch gmacht weit und breit.
 
Und ob der Tat, guad oda schlimm,
‘s war oiß im Biachl nieder gschriebn.
Net bloß de Jung‘, hobns Grodbiagn braucht,
hobns a de Oidn zamma gstaucht.

Manch Kinder, de hobns gscheid daschreckt,
de Bäsn hobns in Sock nei gsteckt.
De Bravn hobns belohnt recht gern,
mit Äpfe, Nuß- und Mandlkern.
 
So is‘s kemma na zu dera Zeit,
an liabn Gott hots nimmer gfreit,
A Zucht und Ordnung miaßts ihr bringa,
am meistn fejhats do in Minga.
 
Hots o gschafft glei da Himmevatter:
„Obe noch Minga – ohne Gschnatter!“
Dem Nikolo und dem sein Knecht,
ja dene war des gor net Recht.
 
Ob d‘Anfang des vom Ende war,
des war zu der Zeit, net klar.
Wos de Zwoa dann hobn gmacht do draus,
hot so verzäiht da Nikolaus:
 
„Ja z’Minga drunt, do gehts so zua,
vorbei is‘s mit da stilln Ruah.
Nur wenig kenna n Nikolaus,
und mir, mir kennan uns net aus!“
 
„Und schlimm fei, olle hundert Meta,
duat dir a Fratz de Zung raus bläcka.
Werst oiwei plogt und oiwei druckt,
ois Nikolaus, do werst varruckt!“
 
„Und weils hot gebn scho Bruchpilotn,
hots d’Himmelspolizei verbotn,
daß uns de Engerl obitrogn,
jetzt miaß ma uns mitm Schlittn plogn.“
 
„Und statt auf Flügeln weich zu flattern,
so miaß ma jetzt auf Kufn rattern!
A so a Engerl, dofür schwärm i,
hätt außerdem mehr Körperwärme!“
 
„Des huift jetzt nix, i laß jetzt schneibn,
und werd eich jetzt glei obi treibn!“
sogt drauf da Chef, „i hob jetzt gnua,
zwoa Hirschn kriagts ihr no dazua.“
 
 „packts d’Sackl auffe, aufn Schlittn,
und bleibts net steh an jeder Hüttn,
passts auf, damits eich net darennts,
und jetzat schaugts, daßts weita kemmts!“
 
So is’s na gwen, de Flockn fliagn,
und de zwoa Hirschn dean guad ziagn.
Noch vier/fünf Stund in Eises-Koitn,
deans mittogs am Mari‘nplotz hoitn.
 
Da Krampus sogt:
„Jetzt samma do, wia gehts jetzt weita?“
„I hob d’Adressn vagessn – leider!“
sog i zu eahm, dua mi geniern,
in d’Haxn duats mi sakrisch friern.
 
Drauf sogt er zu mir, net recht nett:
„Du bist doch woi da gresste Depp!
Wos solln ma ohne Adressn macha?
I glaub jetzt hobn ma nix zum Lacha!“
 
„Hätt ma(r)a Handy in dem Streß,
na kanntn ses schicka per SMS!
Obn o frog i deswegn seit Jahren,
da Oid is knickert, er muaß sparen!“

„Do koost nix doa“ sogt drauf da Knecht,
„jetzt auffe fahrn, nommoi waar schlecht.
De Hirschn san kaputt und schlapp,
und außerdem waar d’Zeit zu knapp!“
 
Da Schli‘n werd hinterm Rathaus parkt,
de Zwoa, siegst aufm Kripperl-Markt.
A Glühwein mit am großn Schuß,
der mindert zerscht amoi n’Verdruß.
 
Na haun sa se a Bratwurscht nei,
und no an Glühwein auf da Stei.
Ja so a Glühwein, schmeckt fei guad,
a wenn er vui Gejd kostn duat.
 
Dann nehmans oi Zwoa no a Pris,
des Oane glaubts ma, des is gwiß,
a so a Schmeizla machat scho,
daß ma fei besser denka ko.
 
„Ui“ sog i: „Krampal, do schaug hi,
hot offn a Parfümerie!
Do gehma eine - schnuppern Luft,
de schmeckt noch siassn Frauenduft.“
 
„Oou sauba, Nik’laus, des haut hi“,
hoit an Zerstoiber grod auf mi,
und a glei duat sei eigne Kuttn,
guad riacha wiar a Edelnuttn.
 
Und wias so blädln, so vermessn,
do hättns oi Zwoa fast vergessn,
daß sie an Auftrog hobn ganz gwiß,
der guad Problem-belastet is.
 
De zwoa, de frierts, - oiß weiß mit Schnää,
do kimmt am Nik’laus a Idee:
„Im Hofbräuhaus, sitzt gwiß ganz fromm,
d‘Aloisius, - mit Droht nach obn!“
 
So stapfans los, s is hoibe drei,
des Hofbräuhaus, des findns glei.
N‘Aloisius in da Schänk 4,
den treffas bei seim fünftn Bier.
 
„Ja griaß Eich“ sogt da Lois verlegn,
„hobn mir uns lang scho nimmer gsehgn.
Hockts eich glei hera, do zu mir,
i lod eich ei, auf drei Maß Bier.“
 
Sie lassns es net zwoamoi sogn,
sechs Weißwürscht bstejns no – guad fürn Mogn.
Am Rupprecht werds a wengal schlecht,
und deswegn er zwoa Obstler mecht.
 
De Zwoa dean eahna Herz ausschittn,
und den Aloisius sakrisch bittn,
ob er net eahna helfa kannt,
er waar ois Münchner drobn bekannt.
 
Drauf sogt da Alois: „Des is bläd,
ja hobts denn ihr koa Gwerkschaft net?
Ihr miaßts moi richtig aufbegehrn,
sonst kennts im Himme nia wos werdn.“
 
„A wengal fluacha, wias_i hob gmacht,
zwischnnei frohlockn, swaar doch glacht.
Ihr Zwoa, ihr seids bestimmt net feig,
drum trets jetzt in den Weihnachts-Streik!“
 
Ja auf de Antwort, do warns froh,
„heit dean ma nix mehr, sowieso!“
hob i zum Rupprecht nacha gsogt,
derweil sei Räischerl eahm scho plogt.
 
„Wos dean ma bloß mit all de Gschenka?“
Des hot ma a no gebn zum denka.
„De bringts ins Asylantenheim,
de arma Leit, de werdn se gfrein!“
 
gibt uns da Lois, den guadn Rat,
glei miaßt mas umsetzn in d’Tat.
„Geh weita Rupp, jetzt miaß ma geh,
i konn fast nimmer groda steh!“
 
Dann sans glei ausse bei da Tür,
stockfinster wars und des net wia.
Umarmt sans gwackelt, de zwoa Gselln,
am Knecht seim Mantl scheppern d’Schelln.
 
Auf oamoi sogt da Rupprecht: „Schau,
schaugt oana aus, wia du, genau!
de Häuserwand von obn ganz steil,
und kraxlt obe do, am Seil!“
 
Zu eahm sog i do drauf sodann:
„Des is a Preissn-Weihnachtsmann,
der duat woi grod vom Fensterln kemma,
waar gscheida, er daat d’Loata nehma!“
 
Zwoa Hauseck weita, kemmans glei,
am „Weissn Bräuhaus“ no vorbei.
„Und weil ma scho moi san in Minga,
do kannt ma no a Weißbier tringa.“
 
Und so hob i den Vorschlog gmacht,
„d’Asyslantn bsuach ma dann auf d‘Nacht,
wenn oissam staat is und ganz leise,
jetzt kaff ma uns zerscht zwoa/drei Weisse.“
 
Inzwischn wars scho ganz schee spaat,
und in meim Kopf se oiß hot draaht.
Es is ganz gwiß recht lustig gwen,
mir hobn scho olles doppelt gsehgn.
 
Zum Ober sogt auf’moi da Knecht:
„Zum Abschluß waarats aa net schlecht,
vorm Zoihn, daatst du uns no wos bringa,
mir hättn gern a Obst zum Tringa!“
 
Zwoa Obstler bringt er, na war Ruah,
in zehn Minutn sperrt er zua.
Und i wui zoihn, mi trifft da Schlog,
koan Cent i in da Taschn hob.
 
Wia des da Wirt merkt, werd er happig,
und plärrt: „Ihr Zwoa seids ganz sche dappig!
Und stinka deats noch Parfüm-Muff,
i glaub ihr kemmts grod ausm Puff!“
 
„Ihr saufts bei mir, und woits net zoihn,
geh bittscheen deats ma jetzt den Gfoin,
und schleichts eich ausse bei da Tür,
sonst wer i grantig, oba wia!“
 
Da Krampal auf Oamoi is wach,
er schreit: „Jetzt langts, jetzt gibts an Krach!“
Bevor se umdraht no da Wirt,
hot er eahm oane satt serviert.
 
Und nacha hobn ma sauba grafft,
as Bluat ma aus da Nosn lafft.
Da Knecht haut nei, und des net wia,
da Wirt tauft me mit’na Maß Bier!
 
Zum Schluß san ma im hoha Bogn,
aus dera Boazn ausse gflogn.
hobn unsre Knocha zsamma gsuacht,
und aa natürli sauba gfluacht.
 
Voll Baatz im Gsicht, da Knecht war gscheckert,
mei weißer Bart war a ganz dreckert,
zarrissn war des Nik’laus-Gwand,
mis’rabel warn mir Zwoa beinand.
 
Gsuacht hob i meine drittn Zähn,
de hob i ausgspiebn aus Versehn.
Und wia da Schnää ganz leise rieselt,
Knecht Rupprecht hot am Baam hi bieselt.
 
„Mir miaß ma hoamfahrn auf da Stej“
sog i zu eahm, „es werd scho hell!“
Na hobn ma unsre Hirschn gsuacht,
und wieder hobn ma sakrisch gfluacht.
 
Mir kemman im Mari’nhof o
am Gweih hengan d‘Strafzettln dro.
Zwanzg Euro - foische Parkplatz-Nutzung,
und nommoi zwanzg – Gehweg-Verschmutzung!
 
„I zreiß des Glump, ja sakradi“,
sog i zum Rupprecht, „do schaug hi,
derweil mir san im Wirtshaus gsessn,
hobn d’Hirschn d‘Lebkuacha glei gfressn!“
 
„Mir scheints a weng hobns übertriebn,
koa Nuss, koa Apfe ‘s überbliebn.
Doch a-a Guads hots – i finds fein,
erledigt hot_se ‘s Asylantenheim.
 
„Aufsteign aufn Schli’n, mir miassn nauf,
bevors no hört as schneibn boid auf!“
sogt do da Knecht und schiabt fest o,
„de Obern drobn, de wartn scho!“
 
Inzwischn druckt des schlechte Gwissn,
de Streik-Idee, de war beschissn.
Und wieder hots uns sakrisch gfrorn,
doch langsam san ma niachtern wordn.
 
San o kumma noch langer Fahrt,
da Pätrus hot scho auf uns gwart.
„Mei“ sogt er zu uns „ihr schaugts aus,
und reds eich do jetz bloß net raus!“
 
„Mir hobn fei olles gsehgn vo obn,
gwiß koana werd eich dafür lobn.
Den ganzn B‘rufszweig deats blamiern,
wia konn eich denn bloß des passiern?“
 
„Beim Chef hob i eich o gmeldt scho,
‘s schaut aus, ois waar er net recht froh.
Ihr hobts hoit gmacht an schlechtn Job,
gehts nauf und hoits eich d’Predigt ob.
 
Gott Vatter, der hot ghabt an Zorn,
und is glei richtig narrisch wordn.
Ins Eckerl hobn ma uns vakrocha,
da Herrgott hot a Machtwort gsprocha.
 
Er hoit uns vor, wos do is gschehgn,
ab jetzt mecht er uns nimmer sehgn
„Koan Krampus und koan Nikolaus,
i schmeiß eich schnurstraks jetzat naus“
 
 „Wenns woits, suachts an Aloisius,
mit Arbat do herobn is‘s Schluß.
‘S gibt oa, de wo des bessa kenna!“
Seit dem gibts nur no Weihnachtsmänner!
 

Vorheriger TitelNächster Titel
 

Die Rechte und die Verantwortlichkeit für diesen Beitrag liegen beim Autor (Bernhard Guttenberger).
Der Beitrag wurde von Bernhard Guttenberger auf e-Stories.de eingesendet.
Die Betreiber von e-Stories.de übernehmen keine Haftung für den Beitrag oder vom Autoren verlinkte Inhalte.
Veröffentlicht auf e-Stories.de am 05.12.2016. - Infos zum Urheberrecht / Haftungsausschluss (Disclaimer).

Der Autor:

  Bernhard Guttenberger als Lieblingsautor markieren

Bücher unserer Autoren:

cover

Isidor was machst du da? von Karl-Heinz Fricke



Eine poetische Reise durch den Humor.
Ein Mutterwitz, der beabsichtigt nicht nur ein Lächeln auf das Gesicht des Lesers zu zaubern, sondern der die Bauch- und Gesichtsmuskeln nicht verkümmern lässt.

Möchtest Du Dein eigenes Buch hier vorstellen?
Weitere Infos!

Leserkommentare (4)

Alle Kommentare anzeigen

Deine Meinung:

Deine Meinung ist uns und den Autoren wichtig!
Diese sollte jedoch sachlich sein und nicht die Autoren persönlich beleidigen. Wir behalten uns das Recht vor diese Einträge zu löschen!

Dein Kommentar erscheint öffentlich auf der Homepage - Für private Kommentare sende eine Mail an den Autoren!

Navigation

Vorheriger Titel Nächster Titel

Beschwerde an die Redaktion

Autor: Änderungen kannst Du im Mitgliedsbereich vornehmen!

Mehr aus der Kategorie "Mundart" (Gedichte)

Weitere Beiträge von Bernhard Guttenberger

Hat Dir dieser Beitrag gefallen?
Dann schau Dir doch mal diese Vorschläge an:

(Gr)aus Äpfl Amen von Bernhard Guttenberger (Mundart)
Die Seiser Alm von Anna Steinacher (Mundart)
Im unbekannten Land von Adalbert Nagele (Romantisches / Romantik)

Diesen Beitrag empfehlen:

Mit eigenem Mail-Programm empfehlen